Nawigacja

Aktualności

Uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej Janinę Trojanowską – Szczecin, 23 kwietnia 2024 r.

Tablicę upamiętniającą Janinę Trojanowską – opozycjonistkę w czasach PRL, współzałożycielkę szczecińskiego Duszpasterstwa Ludzi Pracy, odsłonili wspólnie dyrektor szczecińskiego Oddziału IPN Krzysztof Męciński, syn pani Janiny Trojanowskiej - Jacek Trojanowski, Stanisław Wądołowski - opozycjonista i członek Duszpasterstwa Ludzi Pracy oraz ks. Andrzej Steckiewicz, wieloletni opiekun Duszpasterstwa Ludzi Pracy.

Uroczystość w kościele pw. św. Stanisława Kostki w Szczecinie rozpoczęła koncelebrowana Msza Św., której przewodniczył ks. Andrzej Steckiewicz. W kazaniu wielokrotnie wspominał „Janeczkę”, jak mówili do niej członkowie Duszpasterstwa Ludzi Pracy i walkę z władzami komunistycznymi o demokratyczną Polskę.

Jestem przekonany, że Janeczka woła dziś do nas: „Polacy zjednoczcie się na nowo pod ideałami Solidarności. Gdyby była wśród nas powiedziałaby też: „Miejcie odwagę, miejcie nadzieję

 

- mówił ks. Steckiewicz.

Przed odsłonięciem tablicy głos zabrał dyrektor szczecińskiego Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Krzysztof Męciński. Podziękował za działalność opozycyjną w czasach PRL członkom Duszpasterstwa Ludzi Pracy.

Ta tablica jest upamiętnieniem nie tylko śp. Janiny Trojanowskiej, ale wyrazem pamięci i uznania dla Państwa środowiska. Nie byłoby wolnej Polski gdyby nie Państwa niezłomna postawa i walka o demokratyczny kraj w czasach reżimu komunistycznego.

- mówił do obecnych członków Duszpasterstwa Ludzi Pracy. -

Tablica, ufundowana przez szczeciński oddział IPN znajduje się na elewacji kościoła pw. św. Stanisława Kostki obok pomnika bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Jest wykonana w brązie, o wymiarach 60 x 45 cm. To płaskorzeźba z wizerunkiem Janiny Trojanowskiej oraz najważniejszymi faktami z jej życia.

***

Janina Trojanowska

Urodzona 25 września 1921 roku w Poznaniu, zm. 27 lutego 1998 roku w Szczecinie. Podczas II wojny światowej do 1945 łączniczka AK w Wielkopolsce. W okresie 17-22 grudnia 1970 roku i 22-24 stycznia 1971 roku uczestniczka strajków okupacyjnych w Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego. Brała również udział w strajku szczecińskiej stoczni od 18 do 30 sierpnia 1980 r. Od września 1980 w strukturach NSZZ „S". W sierpniu 1981 roku współorganizowała oraz przewodniczyła marszowi głodowemu kobiet szczecińskich pod urząd miejski, urząd wojewódzki i KW PZPR. Była autorką kroniki wydarzeń ruchu niepodległościowego na Pomorzu Zachodnim złożonej uroczyście na ręce Mariana Jurczyka w czerwcu 1981 w Szczecinie. Od 13 grudnia 1981 członkini komitetu strajkowego stoczni, przekształconego 14 grudnia w miejski komitet strajkowy. Dnia 15 grudnia 1981 roku aresztowana i skazana przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny. W latach 1981-82 brała udział w spotkaniach podziemnego Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego „S" (m.in. z Józefem Wasilewskim oraz Ryszardem Wyżgą) we własnym mieszkaniu. Kolportowała wydawnictwa podziemne w Szczecinie. Od 1982 roku pełniła funkcję łączniczki struktur NSZZ „S" w Szczecinie i Gdańsku (m.in. z Andrzejem Gwiazdą i Szymonem Pawlickim). Dnia 27 sierpnia 1982 roku została internowana w Ośr. Odosobnienia w Darłówku. Była sygnatariuszką deklaracji założycielskiej Regionalnego Społecznego Obywatelskiego Komitetu Obrony Praworządności Regionu Pomorza Zachodniego w 1984 r. Uczestniczyła w 1985 r. w akcji bojkotu wyborów parlamentarnych. Była inwigilowana wielokrotnie przesłuchiwana, stawiana przed kolegium ds. wykroczeń, kilkanaście razy zatrzymywana na 48 godz. W 1986 r. za członkostwo w Komitecie Obrony Praworządności została skazana wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie na karę grzywny darowaną na mocy amnestii. W 1982 roku była rozpracowywana przez Wydz. V-1 KW MO w Katowicach w ramach SOR krypt. „Wichrzyciele", a w okresie od 21 listopada 1985 roku do 27 sierpnia 1986 roku przez Wydz. III WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. „Grupa". Pośmiertnie wyróżniona Honorową Złotą Odznaką Gryf Pomorski (2009), odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2010) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.

Szczecińskie Duszpasterstwo Ludzi Pracy powstało 13 stycznia 1985 r. w parafii pw. św. Stanisława Kostki w Szczecinie przy wsparciu ówczesnego bp. Kazimierza Majdańskiego. Granice parafii obejmowały teren szczecińskiej stoczni. Raz w miesiącu, w każdą drugą niedzielę miesiąca, o godz. 19 odprawiano msze św. w intencji ludzi pracy, ponadto organizowano spotkania robocze. Duszpasterstwo kolportowało także numery czasopism „Grot", „Pomorze" i „Robotnik". Duszpasterzem środowiska został ks. Andrzej Steckiewicz. Członkowie tej wspólnoty byli częstokroć działaczami NSZZ „Solidarność". Jednymi z bardziej znaczących członków DLP w Szczecinie byli Grzegorz Durski, Andrzej Milczanowski i Janina Trojanowska. W trakcie cyklicznych zebrań podejmowano różne inicjatywy. Jedna z nich dotyczyła przygotowania petycji do władz będącej protestem przeciwko wprowadzeniu w szkołach religioznawstwa. Osobą koordynującą całą akcję była Janina Trojanowska, która stała się liderką tego środowiska, przewodnicząc kolejnym spotkaniom.

 

 

do góry